Αρχαία, Πρωτόγονη, Αρχετυπική

Αλωπεκίς, στα αρχαία ελληνικά, σημαίνει «μικρή αλεπού» ή «σαν αλεπού». Ο Ξενοφών (431 - 360 π.Χ.) τους αναφέρει ως ένα από τα δύο κύρια αρχέτυπα σκύλων στον Κυνηγετικό του. Βρίσκουμε επίσης αναφορές στον Αριστοτέλη, τον Αριστοφάνη, τον Θεμιστή και μεταγενέστερους μελετητές. Οι αρχαίοι συγγραφείς νόμιζαν ότι αυτά τα αλεποειδή σε εμφάνιση μικρόσωμα σκυλιά ήταν υβρίδια σκύλων και αλεπούδων. Ένας εναλλακτικός όρος που χρησιμοποιήθηκε στην αρχαιότητα ήταν "Κυναλώπηξ" (στον Αριστοφάνη και αλλού), δηλαδή σκύλος-αλεπού. 

 

Η Αλωπεκίς δεν είναι φυλή σκύλου με τη σύγχρονη έννοια: είναι ένας πρωτόγονος αυτόχθονος τύπος σκύλου, που διαμορφώθηκε από την φυσική εξέλιξη και την προσαρμογή του στο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον, το τοπίο και τη αλληλεπίδραση με την τοπική ανθρώπινη κοινωνία, την παραδοσιακή αγροκτηνοτροφία, τα έθιμα, τις συνήθειες και τις ανάγκες του λαού.

 

Ο φαινότυπος της Αλωπεκίδας συναντάται σε όλη την Ελλάδα, ηπειρωτική και νησιωτική, και σώζεται επίσης σε περιοχές όπου στα αρχαία χρόνια είχε εξαπλωθεί ο ελληνικός κόσμος, από τον Εύξεινο Πόντο μέχρι την Εγγύς Ανατολή. Θύλακες πληθυσμών παρόμοιων, τοπικών φαινοτύπων υπάρχουν σε κοντινές περιοχές των Βαλκανίων και της Μικράς Ασίας, τη Νότια Ιταλία, την Ιβηρική χερσόνησο και αλλού. Η ιστορία τους είναι μακρά και καλά τεκμηριωμένη σε κείμενα, παράδοση και τέχνη.

 

Αυτός ο ιστότοπος αποτελεί προσπάθεια εκτίμησης αυτού του αρχαίου μέλους της οικογένειας του canis familiaris  και μια έκκληση για τη διατήρησή του.

Εικόνες στη σελίδα: 

 

-Σχέδιο τυπικής Αλωπεκίδας απο την Μαρία Γκινάλα. 

-Φωτογραφία σύγχρονου ατόμου από τον Κώστα Ζήκα.